29 Οκτώβρη 2012 - Κυκλοφόρησε η σειρά για το 2013 "του Έρωτα"

Ύστερα από μια μεγάλη περίοδο δημιουργικής αναζήτησης και σκληρής εργασίας, έχουμε τη χαρά να παρουσιάζουμε τη νέα σειρά για το 2013 "του Έρωτα".

Η σειρά περιλαμβάνει εβδομαδιαίο ημερολόγιο, μεγάλο σημειωματάριο, μικρό σημειωματάριο, μικρό βιβλιαράκι ποιήσης, σελιδοδείκτες, κάρτες και άλλα. Όπως πάντα διατηρήσαμε τα υψηλά επίπεδα ποιότητας στην έκδοση, με έγχρωμες εικονογραφήσεις, σκληρή βιβλιοδεσία και με κίνητρο το φετινό θέμα συμπεριλάβαμε αποσπάσματα από ερωτικά ποιήματα για να έχουμε μια ακόμα πιο όμορφη διάθεση κάθε μέρα.

15 Ιουλίου 2012 - Η Θάλεια Ζεϊμπέκη ζωγραφίζει στην Αλμύρα Αστυπάλαιας

Στο γραφικό λιμανάκι, στον πανέμορφο μώλο της Μαλτεζάνας, στην Αστυπαλιά, το παραδοσιακό εστιατόριο του κ. Μιχάλη, αυτό το καλοκαίρι μας φιλοξένησε με μεγάλη αγάπη. Η επίσκεψη κατάφερε να δώσει μια άλλη χροιά με τα χρώματα της παλέτας πάνω σε φθαρμένα κομμάτια ξύλου, ποτισμένα αλμύρα και νερό, θαλασσόξυλα από βαρκούλες του Αιγαίου, που θα στολίζουν από εδώ και πέρα τους ασβεστωμένους τοίχους, παρέα σε σκληροτράχηλους ναυτικούς, χαρούμενους ταξιδιώτες και ευτυχισμένους προνομιούχους νησιώτες.

9 Δεκέμβρη 2011 - Άρθρο από την Νάνσυ Καλαφάτη στο newstrap.gr

Κάθε χρόνο ακολουθώ τα χρωματιστά όνειρα της Θάλειας... - Γράφει η Νάνσυ Καλαφάτη

Την Τετάρτη στου Ψυρή, θα συναντηθεί μια παρέα προαποφασισμένη να διασκεδάσει, σε πείσμα της "εποχικής κατήφειας".
Μας καλεί- για άλλη μια φορά-η Θάλεια, για να μας δείξει τις ζωγραφιές της. Η Θάλεια είναι φίλη μου... Είναι από εκείνα τα πλάσματα, που ονειρεύονται χρωματιστά!
Μάλιστα, έχει βρει τον ειδικό τρόπο να μας κάνει και εμάς να "διαφεύγουμε" από τις σκοτεινότητες της ζωής και να ακολουθούμε τους δικούς της φωτεινούς κόσμους, τους γεμάτους με χρώματα της Φύσης...
Η Θάλεια πάντοτε διακατεχόταν από μια "αυθάδεια" στα κοινότυπα! Αυθαδίασε στις επιθυμίες της οικογένειας και η "Αρσακειάς", σπούδασε σχέδιο, ζωγραφική και ύστερα θέατρο...Κάποια στιγμή, στη δημιουργική της πορεία, ανακάλυψε το χαρτί...Έψαξε όλα τα μυστικά του και έπειτα το αιχμαλώτισε ή μάλλον του εναπόθεσε τα υδατογραφήματα, που έφτιαχναν τα χέρια της, με προτροπή του νου!
Μέσα από το "χάρτινο βασίλειο" χωρίς κραυγές, μας δίνει -εδώ και πολλά χρόνια-αφορμές για να αγαπήσουμε και να συναισθανθούμε, τη Φύση... Με το χρωστήρα της, δεν αλλοιώνει ζώα, πουλιά και λουλούδια. Ίσα- ίσα, τα μεταφέρει στα χαρτιά της, λες και τα ίδια στέκονται και ποζάρουν μπροστά από έναν καλό άνθρωπο, μπροστά από μία αξιόλογη ζωγράφο...

Οι ζωγραφιές της Θάλειας, επιλέγονται και κοσμούν αξιολογότατες Ελληνικές εκδόσεις....Αλλά, κυρίως εμάς, που γνωρίζουμε τη δουλειά της, μας κερδίζουν τα επιστολόχαρτα, οι φάκελοι, οι κύβοι και τα ημερολόγιά της!
Άρχισε να τα φτιάχνει από το 1995, με διαφορετικό -συλλεκτικό- θέμα κάθε φορά. Κάθε χρόνο περιμένουμε να δούμε, ποιο πλάσμα της Φύσης, θα "μιλήσει", μέσα από τις σελίδες του σκληρόδετου ημερολογίου ...

Φέτος επέλεξε, να ζωγραφίσει και να μας προσφέρει, τους κρυστάλλινους κρύους πάγους των Πόλων και τη ζωή των Πιγκουίνων...
Η Θάλεια Ζεϊμπέκη, μέσα σε 45 σελίδες, με ζωγραφιές και συνοδευτικά κείμενα μας δείχνει πως οι πιγκουίνοι, τα χερσαία και θαλάσσια θηλαστικά πουλιά της "παγωμένης γης", όπως λέει η ίδια, επιβιώνουν...Η ζωή των πανέμορφων Πιγκουίνων, αυτά τα χρόνια, σχεδόν μοιάζει με τη δική μας::
Επιμένουν να ζουν, να ερωτεύονται και να αναπαράγονται, πάνω στις αντιξοότητες των πάγων, που από ανθρώπινη αβλεψία συνεχίζουν να λιώνουν, επικίνδυνα για τον Πλανήτη.
Όμως οι Πιγκουίνοι, αψηφώντας τον κίνδυνο, αύριο να μην υπάρχει ο κρύος και κρυστάλλινος φυσικός τους τόπος, δεν προσχεδιάζουν το αύριο...Αντιστέκονται και προσαρμόζονται στις συνθήκες, ελπίζοντας ότι η θεά Φύση θα τους βοηθήσει...
Εμείς οι άνθρωποι-αντιθέτως με τους πιγκουίνους- βλέπουμε μεν τη θαλπωρή της ζωής μας να παγώνει επικίνδυνα και αντί να διαλέξουμε τρόπους προσαρμογής και αντίστασης, μοιάζουμε να έχουμε παραδώσει τα όπλα! Να έχουμε καταθέσει στο βωμό της απαισιοδοξίας το χαμόγελο, την ελπίδα και κυρίως να μην πιστεύουμε στην αγάπη, για την αληθινή ζωή...

ΥΓ: Η ζωγράφος Θάλεια Ζεϊμπέκη, είναι φίλη μου και κάθε χρόνο αδημονώ να με ταξιδέψει με τις υδατογραφίες της, στις ομορφιές του πλανήτη ...Μπορείτε και σεις να τη γνωρίσετε, αρκεί να ταξιδέψετε στο διαδίκτυο, με κατεύθυνση viotopos.com

7 Δεκέμβρη 2011 - Παρουσίαση νέας σειράς "Πολική Ζώνη" την Τετάρτη 14 Δεκέμβρη

Οι πάγοι του σκληρού χειμώνα πρέπει και μερικές φορές να λιώνουν, έστω και για μια βραδιά.

Ανυπομονούμε να σας δούμε από κοντά αυτή την Τετάρτη, 14 Δεκέμβρη του 2011, στις 21:00 στο Spirit Bar (Μιαούλη 13, Ψυρρή) για να γιορτάσουμε μαζί τη φετινή μας έκδοση "Πολικής Ζώνης" με κρασί και καλή παρέα!

15 Σεπτέμβρη 2011 - Μια καλοκαιρινή ιστορία.

Τον Αύγουστο παρέα επισκεπτών του νησιού θορυβούμενη από το θέαμα του αιχμάλωτου ανήλικου πουλιού, αναλαμβάνει δράση. Η αγάπη για την προστασία της άγριας ζωής, η άμεση συνεργασία με την οικολογική οργάνωση "Αλκυόνη" Πάρου και η δυναμική επέμβαση των τοπικών αρχών έφερε το ποθητό αποτέλεσμα. Το εκπληκτικής ομορφιάς 3 μηνών πλέον αρπακτικό, θηλυκό όπως απεδείχθη αργότερα, βάρους 1.650gr., η "Μίνα των Κορσεών", όπως την ονομάσαμε αργότερα για να την ξεχωρίζουμε, με τραυματισμένο σοβαρά από την αιχμαλωσία το αριστερό πόδι, παραδίδεται ευτυχώς από την αστυνομική αρχή στα χέρια των οικολόγων και ακτιβιστών.
Το ανήλικο πτηνό, τη νύχτα της 11ης Αυγούστου, ώρα 3.05΄ πρωϊνή, με τη βοήθεια των λιμενικών και του καβοδέτη του νησιού, κάτω από συνθήκες 8 Beaufort επιβιβάζεται στο πλοίο "Ροδάνθη" μέσα σε χαρτόκουτο και εμπιστεύεται στη φύλαξη του αξιωματικού υπηρεσίας.
Μετά από ταξίδι διάρκειας 13 ωρών γίνεται η παραλαβή του στο λιμάνι του Πειραιά από εθελοντή που για εγγυημένη προστασία επιβιβάζεται μαζί του στο πλοίο "Blue Star - Paros". Στη δική του ζεστή, ασφαλή αγκαλιά πια και μετά από νέο ταξίδι 5 ωρών, καταλήγει επιτέλους στο κέντρο προστασίας αρπακτικών Πάρου, "Αλκυόνη", στα χέρια ανθρώπων που θα το φροντίσουν και θα το αγαπούν, σε μία προσπάθεια αποκατάστασης, με σκοπό την επανένταξη και μελλοντική απελευθέρωση του στο φυσικό περιβάλλον που ανήκει.

Η ιστορία θα μπορούσε να έχει τελειώσει εδώ. Τα πράγματα θα ήταν κάπως απλά και ο καθένας πιθανόν θα είχε νοιώσει κάπως καλύτερα. Αυτό επειδή η ομάδα των επισκεπτών είχε αρχικά επισημάνει και παράλληλα πληροφορηθεί για την ύπαρξη ενός ανήλικου υγιούς αρσενικού πτηνού. Την επομένη ημέρα και με την πιστοποίηση ότι στο κέντρο παρελήφθη θηλυκό και μάλιστα τραυματισμένο,  έγινε κατανοητό αυτό που ήδη προαναφέρεται. Οι νεοσσοί που εκλάπηκαν από τη φωλιά ήταν δύο.

Νέος κύκλος συζητήσεων και ενεργειών ξεκινά ξανά για επισκέπτες και τοπικούς φορείς. Την επομένη ημέρα η αστυνομική αρχή με άμεση και αποτελεσματική παρέμβαση, με την παράλληλη βοήθεια και της αγροφυλακής αυτή τη φορά, παραλαμβάνει και το δεύτερο μικρό της Αετογερακίνας.  Προς έκπληξη της ομάδας το μικρό ανταποκρίνεται στο κάλεσμα του ονόματος "Πέτρος". Και τα δύο μικρά  φιλοξενήθηκαν αναγκαστικά για λίγες ώρες σε δωμάτιο ξενοδοχείου, με τον επισκέπτη να περιφέρεται από έξω για να μην ενοχληθεί το ταλαιπωρημένο πουλί, μέχρι να έρθει η ώρα επιβίβασης στο καράβι της γραμμής. Τη νύχτα αυτή το χαρτόκουτο συνοδεύεται από μέλος της ομάδας, με το γνωστό δρομολόγιο πια, αρχικά για Πειραιά και ακολούθως μετεπιβίβαση  στο "Blue Star" για Πάρο.

Η ιστορία θα μπορούσε και πάλι να έχει τελειώσει εδώ και τα πράγματα θα ήταν ίσως υποφερτά ή έστω αποδεκτά. Όμως δυστυχώς στα μέσα Σεπτέμβρη και ενώ η ομάδα όπως ήταν επόμενο είχε επιστρέψει στον Πειραιά, έφτασε η θλιβερή πληροφορία, ότι άλλη μία Αετογερακίνα είχε "βρεθεί" τραυματισμένη και ευρίσκετο υπό κατοχή του ιδίου ατόμου. Η ιστορία διαδικασιών ξεκίνησε για άλλη μία φορά. Οι καιρικές συνθήκες δεν ευνόησαν και αυτή τη φορά και παρά την κινητοποίηση και προθυμία για βοήθεια μόνον εκ μέρους των αρχών, κανείς δε βρέθηκε σε ολόκληρο το νησί που να μπορέσει να αποστείλει το τραυματισμένο από σκάγια πουλί  στο κέντρο περίθαλψης. Και έτσι μετά πάροδο λίγων ημερών πληγωμένο και αβοήθητο, όπως ήταν φυσικό, υπέκυψε.

Μετά από όλα αυτά τα θλιβερά, μία ηλιόλουστη πανέμορφη Παρασκευή στις 20 του μήνα Νοέμβρη συνέβη αυτό που περιμέναμε όλοι με ανυπομονησία και από καιρό. Στις παρυφές της Πάρνηθας, ή σε ό,τι έχει απομείνει τέλος πάντων και από αυτήν, μπροστά σε μία φασαριόζικη παρέα χαρούμενων μαθητών της Γ΄ και Δ΄ τάξης σχολείου της Δροσιάς, άνοιξε το κουτί της ελευθερίας. Το ένα ανήλικο πτηνό ο "Πέτρος" έχοντας ταξιδέψει από την Πάρο κλεισμένος σε χαρτόκουτο για άλλη μία φορά, διασχίζοντας το Αιγαίο ξανά για Πειραιά, φοβισμένος και ταλαιπωρημένος από το ταξίδι αντίκρυσε για πρώτη φορά δέντρο και τον Αττικό ουρανό. Στα χέρια που τον κράτησαν φευγαλέα για την έξοδο του από το κουτί έδωσε αφάνταστη χαρά και κάτω από τα παιδικά  επιφωνήματα επιδοκιμασίας και θαυμασμού άπλωσε διάπλατα τα φτερά του στην ελευθερία. Όλοι μείναμε για μία στιγμή άφωνοι να κοιτάμε το διστακτικό προς στιγμήν και στην πορεία  θεαματικό πέταγμά του. Τον καμαρώσαμε δυνατό κάτω από τον ήλιο να διασχίζει απόσταση αρκετή και να φτάνει με ταχύτητα σε ένα μακρινό στύλο. Εκεί παρέα με δύο άλλα πουλιά που είχαν απελευθερωθεί λίγα λεπτά νωρίτερα και δοκίμαζαν και αυτά τις δυνάμεις τους έμεινε για αναγνώριση του χώρου. Χρυσοκάστανο με πιτσιλιές στο χρώμα της κρέμας και πανέμορφο, λίγες στιγμές αργότερα τον είδαμε να κάνει δοκιμαστικούς κύκλους στον αέρα κάτω από το λαμπερό φως.

Το θετικό της όλης υπόθεσης, είναι ό, τι αρκετούς μήνες μετά, το συγγενικό θηλυκό της φωλιάς, με το διακριτικό "Μίνα των Κορσεών", αποκαταστάθηκε στο κέντρο προστασίας από τις ταλαιπωρίες που είχε υποστεί και θα έχει την ευκαιρία στο τέλος της άνοιξης αυτής να αφεθεί ελεύθερο.

Ευχόμαστε να είναι τυχερό όπως και όλα τα άλλα που έχουν ταλαιπωρηθεί τόσο άδικα και να μπει ένα τέλος σε όλη αυτή την κατάσταση. Ελπίζουμε στον τερματισμό αυτής της άδικης αντιμετώπισης της πανίδας, στον οικολογικό αναλφαβητισμό, στο φόβο και στην άγνοια που σημαδεύει και σκοτώνει ζώα και πουλιά μοναδικής ομορφιάς, που τελούν υπό προστασία και η επιβίωσή τους απειλείται σοβαρά. Πουλιά που η διατροφή τους δεν επηρεάζει τον πληθυσμό των οικόσιτων, αφού η δύναμή τους περιορίζεται στην αρπαγή κυρίως ερπετών, εντόμων και τρωκτικών.

Ευχόμαστε ακόμα να σταματήσουν οι επιπόλαιες ανεύθυνες πράξεις με τις επιζήμιες συνέπειες, τη βιοκτονία και την εγκληματική  καταστροφική αντιμετώπιση που ταλαιπωρεί αυτά τα πανέμορφα, περήφανα αρπακτικά. Οι αρχές να είναι τόσο συνεργάσιμες με τους πολίτες που προσπαθούν, όσο του αστυνομικού σταθμού των Φούρνων, σε αντίθεση με τη χλιαρότητα κάποιων κατοίκων του νησιού.

Ελπίζουμε οι άνθρωποι του κέντρου περίθαλψης να καταφέρουν να  βοηθήσουν όσα περισσότερα μπορούν να ανακάμψουν, να ξεχάσουν προσφωνήσεις, αιχμαλωσίες και όλες τις ταλαιπωρίες που υπέστησαν και με ακέραιες δυνάμεις, αυτά και τόσα άλλα που έχουν την ίδια εχθρική αντιμετώπιση, να φτάσει η ώρα που θα αφεθούν ελεύθερα στη φύση. Να ζήσουν περήφανα από εδώ και πέρα εκεί που ανήκουν, να μπορούμε και εμείς, που χαρακτηριζόμαστε επιεικώς γραφικοί, να χαιρόμαστε το πέταγμά τους και να τα βλέπουμε να στολίζουν, όπως κάνουν αιώνες τώρα, τον Ελλαδικό καταγάλανο ουρανό μας...

20 Σεπτέμβρη 2010 - Παρουσίαση νέας σειράς "Σαβάνα"

Οι εκδόσεις "βιότοπος" σας προσκαλούν στην παρουσίαση του ημερολογίου της σειράς "Σαβάνα" 2011, σε κείμενα & εικονογράφηση της Θάλειας Ζεϊμπέκη.

Την Τετάρτη 29 Σεπτέμβρη, ώρα 19.30 ακριβώς (για να έχουμε και ένα όμορφο βράδυ), στον πολυχώρο gazARTE, Βουτάδων 32-34, Γκάζι, Αθήνα στον σταθμό Κεραμεικού

Το ημερολόγιο θα παρουσιάσουν ο εκδότης Μάριος Τζανακάκης και ομάδα της θεατρικής σχολής "Γ. Θεοδοσιάδη".

Σας περιμένουμε!

www.areion.eu design & implementation