ο Κόσμος των Πουλιών

Στον μαγικό κόσμο των πουλιών,
των αισθήσεων, των γαλάζιων ονείρων και της απρόσμενης χαράς μας.
Πουλιά, άρχοντες του ανέμου, συντροφιά των δέντρων και των βουνών
άρωμα τραγουδιού στον αέρα και στη βροχή, διαμάντια, 
στα σκοτεινά, σκιερά καταφύγια και στα λουλουδοστολισμένα κλωνάρια.
Στα κοτσύφια, στο κυριαρχικό αξεπέραστο τραγούδι τους,
ύμνο στα δέντρα και στην αποθέωση της ζωής.
Στο μελαγχολικό νυκτερινό τραγούδι του μικρούλη κοκκινολαίμη, 
που ακούγεται δειλό, τρυφερό, στα φώτα της νυσταγμένης πόλης,
σαν συμφωνία πρώϊμη, θελκτική και ερωτική 
και σαν προπομπός αδάμαστου ανοιξιάτικου έρωτα.
Στο αεροφύσημα, στα ζεστά ήσυχα βράδια του καλοκαιριού,
στο τραγούδι που συναρπάζει, μήνυμα μυστικό, 
λαμπρό κρεσέντο της κρυφής αγάπης του αηδονιού,  
και στον ερχομό της ροδόχρωμης αυγής.
Στα ταπεινά σπουργιτάκια, τα αλητάκια του δρόμου,
στο χαρούμενο τιτίβισμα και στο βήμα τους το ξεχωριστό.
Στα πουλάκια τα στριμωγμένα, αφημένα στα ακρόκλωνα
τα κυνηγημένα απ’ τη νυχτιά και το ξεροβόρι του χιονιά
και στην παραστρατημένη χαρά μας...
Στους προάγγελους της άνοιξης, τους εραστές του ανέμου, 
χελιδόνια με φτερά που σπαθίζουν σε χορογραφημένο συναίσθημα,
κόβουν το ατλάζι, ζουν στην αγκαλιά του ουρανού,
μηδενίζουν την απόσταση του ονείρου και του πραγματικού...
Με μιαν ευχή:
Μικρά μου πουλιά εσείς, πάρτε μακριά τή συννεφιά απ’ τη ματιά, 
διώξτε τη λύπη μας, σαν το νερό που κυλάει στις φυλλωσιές
και φέρτε μας έναν έρωτα, μεγάλο, μοναδικό και τόσο λαμπερό, 
όσο  η δική σας αξεπέραστη ύπαρξη και άδολη καρδιά...
Να αφεθούμε στη γοητεία μιας συνάντησης,
μ’ ένα πέταγμα ψυχής σαν το βιαστικό φτερούγισμά σας,
μαγεμένοι από βλέμμα με αίσθηση βελούδου, χείλη με γεύση ροζολί, 
απ’ ένα απαλό μεταξένιο χάδι, τόσο που όλα τ’ άλλα να μοιάζουν απλά, περιττά...
Στις περισυλλογές του νου και στα απατηλά τρυφερά παραμύθια,
σε αναμνήσεις γλυκές σαν παιδικό ζαχαρωτό, ακόμα και σε αυτές που μας θυμώνουν.
Να κάνουμε τα αόρατα, δυνατά, σ’ έναν κόσμο παράδεισο, με γνώριμα μέρη,
που η ψυχή ν’ αγκαλιάζει, ανεκτίμητα σπάνιο, να περιπλανιόμαστε μέσα του.
Στις προτάσεις που αποδεχτήκαμε, στις αρνήσεις που αντιτάξαμε,
στα όνειρα που στηρίξαμε,στις φαντασιώσεις που ευχηθήκαμε, 
στις ελπίδες που χάθηκαν
και στα πολυαγαπημένα όνειρα της καρδιάς μας...